Niemand minder dan keizer Napoleon Bonaparte deed ooit de volgende uitspraak over succes:

Oftewel, men kan succes behalen op de korte termijn, maar de grootste uitdaging is om ervoor te zorgen dat dit succes ook blijvend is. Een uitspraak die iedere lange termijn investeerder nastreeft, maar slechts weinigen tot op heden in de praktijk hebben kunnen brengen.

Als er één man is die met zijn filosofie kon voldoen aan deze uitspraak, dan is het wel “de vader van Value Investing” Benjamin Graham. In de onderstaande tabel ziet u de returns van zijn investeringsmaatschappij en die van enkele volgers van zijn filosofie.

Maar wie was de man Benjamin Graham? Wat maakt zijn manier van investeren zo succesvol? En misschien wel het belangrijkste, hoe kunt u net zo succesvol worden als Graham?

Wanneer er niet direct een belletje gaat rinkelen bij de naam Benjamin Graham, dan zal toch zeker de naam Warren Buffett zijn opgevallen in het bovenstaande overzicht. Als iemand zal beamen dat Graham de grondlegger van Value Investing is, dan is het Warren Buffett wel.

Buffett was één van de studenten die les kreeg van Graham. Daarnaast heeft hij enige tijd als partner bij Graham’s beleggingsmaatschappij. De bewondering voor Graham ging zelfs zo diep, dat hij zijn middelste zoon vernoemd heeft naar Graham (Howard Graham Buffett).

Benjamin Graham (1894-1976) is geboren in een vermogend gezin met een succesvolle investeerder als vader. Zijn vader overleed echter toen Graham slechts negen jaar oud was. Zijn moeder had helaas niet hetzelfde talent voor beleggen als zijn vader en al snel kwam het gezin in een langdurige periode van financiële problemen.

Deze ervaring heeft een belangrijke rol gespeeld in zijn streven naar kapitaalbehoud. Hij probeert dit te bereiken door altijd een gedeelte van zijn portfolio in obligaties aan te houden. Hij zal echter altijd minimaal 25% van zijn portefeuille in aandelen houden, ongeacht de situatie van de markt.

Graham stelt namelijk dat alleen investeren in obligaties nooit kan compenseren voor inflatie, waardoor zijn portefeuille waarde zou verliezen.

Naast de opbouw van zijn portefeuille zijn er nog een aantal andere aspecten die kenmerkend zijn voor de filosofie van Graham. Zo deed hij ooit de onderstaandeuitspraak. Vrij vertaald betekent dit dat je geen genie hoeft te zijn om bevredigende resultaten te behalen, maar superieure resultaten behalen is moeilijker dan het lijkt.

Het produceren van vliegtuigen was zeer kapitaalintensief en om dit te kunnen financieren moesten de producenten gigantische leningen aangaan. Hier stond vaak slechts een relatief klein eigen vermogen tegenover. Al snel ontstond er een welbekende ‘bubbel’ in de luchtvaartsector, waar Graham als één van de weinige zijn vingers niet aan brandde toen de bubbel barste.

Mocht u zich verder willen verdiepen in de strategie van Benjamin Graham, dan is het aan te raden de herschreven editie te lezen van zijn boek ‘The Intelligent Investor’. In dit boek leggen Jason Zweig en Warren Buffett een connectie met de filosofie van Graham op meer hedendaagse situaties van de markt. Daarnaast komt de ‘Value Investing’ filosofie uiteraard uitgebreid aan bod.

Zouden we het bovenstaande voorbeeld vertalen naar een meer recente situatie, dan komen we uit bij de dot-com bubble aan het begin van de eeuwwisseling. Ook toen maakte het lange tijd bijna niet uit welke technologie-aandelen u kocht. “De technologiemarkt in zijn geheel had namelijk zo veel potentie dat u toch wel winst zou maken”, aldus de optimistische investeerders die later wel een toontje lager zouden zingen.

Neem bijvoorbeeld het aandeel Intel, de maker van computerchips, die begin 2000 aankondigde met 5 % te groeien in het komende kwartaal. In eerste opzicht geen slecht vooruitzicht, de meeste bedrijven kunnen alleen maar dromen van zo een groei in slechts één kwartaal. Toch daalde het aandeel op die dag met maar liefst 22% ter waarde van $ 91 miljard. En waarom? Analisten hadden namelijk een groei van 10% verwacht.

Door deze onzekerheid adviseert Graham zo veel mogelijk de growth companies te vermijden bij uw investeringen, tenzij u zich goed heeft ingelezen en volle vertrouwen heeft in de continuïteit en groei van het bedrijf. Graham kijkt liever naar bedrijven als Proctor and Gamble (zie bovenstaande grafiek), Coca Cola en General Motors, die hun stabiele reputatie al meerdere malen bewezen hebben en een relatief hoog dividend uitkeren.

Hij investeerde het dividend telkens opnieuw in het bedrijf, omdat hij alleen investeert als hij ervan overtuigd is dat het bedrijf meer waard is dan de markt hem vertelt. Maar zelfs een stabiel bedrijf met een hoog dividend betekent niet dat u het bedrijf te allen tijde kunt aanschaffen. Aandelen kunnen tijdelijk veel te hoog gewaardeerd zijn door investeerders die een populair aandeel maar blijven kopen.

Deze aandelen kunnen ook de dupe worden van slechte marktomstandigheden, terwijl het bedrijf zelf gewoon stabiele resultaten laat zien. Juist op de momenten van neergaande aandelenprijzen slaat Graham zijn slag. Te laag geprijsde aandelen bewegen op termijn namelijk altijd naar hun “werkelijke” waarde, ondanks de standen van de markt op dat moment.

Het is maar net hoe goed u zich in het bedrijf inleest en hoe veel lef u durft te tonen als het tijdelijk tegen u inloopt. Het onderstaande schema vat kort samen hoe u zich kunt gedragen op de beurs volgens de filosofie van Graham.